Veel kunstenaars (Duitsland) voelden veel zich na de Eerste Wereldoorlog geroepen om hun Kunst in dienst te stellen van het sociale bewustzijn.

Kunstwerken van de "Neue Sachlichkeit" (Nieuwe Zakelijkheid) tonen de narigheid van de wereld om hen heen.

Nieuwe Zakelijkheid (1919-19330

De kunstenaars van de "Nieuwe Zakelijkheid" werkten realistisch en objectief sociaal betrokken. 

De stroming was een stilistische reactie binnen de kunsten op het expressionisme dat eraan vooraf was gegaan

Het was een kunstrichting gedurende de eerste decennia van de 20ste eeuw. De naam, "Nieuwe Zakelijkheid" is een vertaling van het Duitse ‘Neue Sachlichkeit’.  

Kunstenaars zochten naar een volkomen objectieve vorm van realisme, zonder enig spoor van idealisme of sentiment.

Tot de stroming (die tot 1933 duurde) behoort in Nederland het Magisch Realisme.

Enkele schilders uit deze stroming waren Max Beckmann en Otto Otto Dix.

Bij Beckmann worden de kleuren realistisch, maar in de vormen wordt het realisme losgelaten. Mensen hebben bij Max Beckmann bijvoorbeeld grote hoofden in verhouding tot hun lichaam.

Bij Dix wordt het realisme juist verder uitgewerkt tot het harde en cynische Verisme.             Het "Verisme" is een realistische stroming binnen de Nieuwe Zakelijkheid waarvan de sociaal-kritisch geëngageerde houding kenmerkend is .                                                                    De schilders van het Verisme  vertegenwoordigen de politiek linkse onderstroom binnen de schilderstijl van de Nieuwe Zakelijkheid. Ze gaven veel aandacht aan wat er in hun ogen mankeerde aan de maatschappij. Dit uitte zich in expressionistische,  apocalyptisch aandoende schilderijen.

De Classisistische Stroming binnen de Nieuwe Zakelijkheid was een niet in politiek geïnteresseerde richting en werd in stijl beïnvloed door de post-futuristen.

In de praktijk richtten ze zich vooral op een klassieke beoefening van de schilderkunst.

otto dix

Een van de belangrijkste principes die centraal staan binnen de Nieuwe Zakelijkheid is de ideologie van het functionalisme. Er wordt gestreefd naar functionaliteit, dat wil zeggen het tegenhouden van elke overdaad. Deze elementen werden gezien als subjectief, terwijl de nieuw-zakelijke kunstenaars trachtten een zo groot mogelijke objectiviteit te bereiken

Kenmerkend voor de stijl zijn de emotieloze weergave van alledaagse onderwerpen en de voorkeur voor eenvoud., het idee dat de vorm van voorwerpen voor alles in overeenstemming dient te zijn met de functie.

otto dix

otto dix

max beckmann

De stroming vond haar oorsprong in en rondom het Bauhaus in Duitsland, dat daarmee van zeer grote betekenis is geweest voor allerlei zaken die tegenwoordig zeer alledaags zijn, zoals stalen meubels, roestvrijstalen bestek en hoogbouw met veel glaswerk aan de buitenkant.

Kenmerkend voor de stijl zijn de emotieloze weergave van alledaagse onderwerpen en de voorkeur voor eenvoud.

De stroming manifesteerde zich zowel binnen de film als binnen de fotografie, de architectuur en de schilderkunst.

De schilderkunstige tak van de Nieuwe Zakelijkheid, met schilders als Otto Dix en George Grosz werd het bekendst.