Lucian Michael Freud - ook wel bekend als Lucien Freud, (Berlijn, 8 december 1922 – Londen, 20 juli 2011) was een Britse schilder van Joods-Oostenrijkse afkomst. Hij was een kleinzoon van Sigmund Freud en was de vader van schrijfster Esther Freud en modeontwerpster Bella Freud.

Freud gebruikte vooral tertiaire kleuren en aardkleuren. Zijn schildertechniek veranderde van heel gedetailleerd eind jaren veertig naar een veel grover verfgebruik aan het eind van de 20e eeuw. De uitdrukking van de personen in de schilderijen blijft echter gedurende zijn hele leven dezelfde afwezige sfeer weergeven.
Hij besteedde veel aandacht aan de stofuitdrukking van de voorwerpen om zijn onderwerp heen, zoals beddengoed, de vloeren, de muren.

De poseersessies voor Freud waren voor de modellen zeer langdurig. Een van de geportretteerden had uitgerekend dat hij in totaal 150 uur had geposeerd. De vermoeidheid van de modellen spreekt soms ook uit het werk. Soms zijn de modellen slapend afgebeeld.

Het werk van Freud behoort tot de hedendaagse kunst en het neorealisme. De bekende criticus Herbert Read noemde hem ooit "de Ingres van het existentialisme"

Naast portretten en naakten schilderde Freud ook bomen en planten. Vaak figureert een hond of een plant op de schilderijen van mensen.

Freud wordt ook wel gezien als een exponent van het existentialisme, de geschilderde modellen lijken niet echt aanwezig, hebben een blik die vooral naar binnen gericht is. De kijkrichting is meestal naar een punt buiten het schilderij. De naakten zijn vaak in een zeer exposerende positie afgebeeld, de geslachtsdelen vragen prominent de aandacht. Het werk wordt daarom soms confronterend gevonden.

Het werk van Freud is duidelijk autobiografisch, zoals dat van Pierre Bonnard of Balthus, maar met soberder kleurgebruik. Freud wordt door voorstanders als één van de grootste kunstenaars van deze tijd beoordeeld, maar er zijn ook kunsthistorici die zijn schilderwerk niet van deze tijd vinden, evenals felle tegenstanders. Het werk brengt hoge prijzen op: een portret van Kate Moss uit 2002 bijvoorbeeld 3,9 miljoen pond in 2005. Het schilderij Benefits Supervisor Sleeping heeft in New York een recordbedrag van 30 miljoen dollar (19,4 miljoen euro) opgebracht, het hoogste bedrag dat ooit voor een werk van een nog levende kunstenaar op een veiling is betaald.