POST IMPRESSIONISME
(1870-1880)
Het voorvoegsel 'post'
geeft aan dat deze stroming op het impressionisme volgde.
Net als het Impressionisme heeft deze stroming zich (hoofdzakelijk in Frankrijk) ontwikkeld.
Het Impressionisme was als een revolutie in de beeldende kunst begonnen.
Kunstenaars begon te experimenteren met nieuwe methodes in de overtuiging dat de ontwikkeling naar nieuwe vormen van kunst nog lang niet ten einde was.
Het Pointillisme of Divisionisme.
Deze kunstenaars bestudeerden de optische werking van de kleuren.
Ze experimenteerden hiermee door het maken van schilderijen waarop de kleuren niet meer vermengd werden aangebracht, maar waarop de zuivere kleuren in kleine puntjes naast elkaar werden gegroepeerd.
Op deze manier worden de kleuren niet op het schildersdoek gemengd.
Het oog mengde deze gegroepeerde kleuren echter wel.
Dergelijke werken werden door middel van schetsen en berekeningen gemaakt.
Er werd zeer lang aan een schilderij gewerkt.
Hierdoor is van impressionismtische kunst, een snelle impressie, geen sprake meer.
Post-Impressionisten
De Post Impressionisten onderzochten het overbrengen van emotie, structuur, compositie en de waargenomen werkelijkheid.
Het postimpressionisme wil verder gaan dan alleen weergeven wat kan worden waargenomen.
De werkelijkheid wordt (min of meer) vervormd in vorm en kleur.
Het doel is vooral om meer gevoel in het schilderij te leggen.
Wat wordt waargenomen, wordt geordend en subjectief vormgegeven, hetgeen ook wel "abstrahering" en "herstructurering" wordt genoemd.
Verschillende dikten en verschillende richtingen van verftoetsen zorgen ook voor veel dynamiek in de schilderijen.
Er wordt gebruik gemaakt van complementaire kleurcontrasten.
De combinatie van warm en koud zorgt voor diepte in het schilderij
Postimpressionisten raakten in die periode beïnvloed door Japanse prenten.
Vooral egale kleurvlakken en vereenvoudigde vormen interesseren hen. Ze vinden het vlugge werk van de impressionisten te oppervlakkig. Ze ordenen hun werk opnieuw
Door middel van abstraheren en herstructurering van de vormen proberen zij de wetmatigheden van de natuur aan te geven. De compositie is soms afgeleid van geometrische vormen.
Het lijnperspectief wordt niet altijd gebruikt, waardoor het beeld 2-dimensionaal lijkt.
Een echte postimpressionist was Vincent van Gogh.
Hij maakt overdreven gebruik van warm /koud en complementaire kleurcontrasten.
De intense vaak felle kleuren, zijn afhankelijk van zijn emoties.
De olieverf wordt aangebracht met forse verfstreken. Deze stralen dynamiek uit en zorgen voor een zeker ritme. Dit felle kleurgebruik heeft expressionisten en sommige futuristen geïnspireerd.
Les Nabis
Les Nabis
(de profeten) --eind 19e eeuw.
Les Nabis is een groep postimpressionistische schilders. Ook zij wilden met het schilderen de emotie overbrengen.
Dit in tegenstelling tot de impressionisten, die de waarneming wilden weergeven.
De nadruk op gevoel en emotie onderscheidt hen van de impressionisten, die met name het vluchtige van de invloed van het licht probeerden te vatten. Les Nabis bestond uit een aantal symbolistische schilders die (geinspireerd door Gauguins manier van schilderen) door zuivere kleuren expressief te gebruiken afweken van de realistische benadering.
De kunstenaars van Les Nabis schilderden eerder decoratief dan expressief.
Door de vereenvoudigde vormen, waarbij het realistische beeld vervangen werd door grote kleurvlakken, treedt er een vereenvoudiging van vormgeving op.
Er wordt zelf bepaald hoe de waargenomen werkelijkheid vertaald wordt in een schilderij.
Er wordt gebruik gemaakt van andere kleuren dan de werkelijke, dit om een emotie over te brengen
De Nabis-beweging was geen lang leven beschoren. Toen Gauguin in november 1890 naar Tahiti vertrok viel de groep uiteen. .
gauguin
van gogh
Maak jouw eigen website met JouwWeb