neo rauch

Rauch studeerde van 1981 tot 1986 bij Arno Rink schilderkunst aan de Hochschule für Grafik und Buchkunst in Leipzig, waar hij van 1986 tot 1990 zijn kunstopleiding voltooide bij Bernard Heisig. Van 1993 tot 1998 assisteerde hij Arno Rink aan de Academie van Leipzig, om in 2005 zelf tot hoogleraar benoemd te worden.

Rauchs eerste expositie, waar hij de aandacht op zich wist te vestigen, was de groepstentoonstelling Junge Künstler im Bezirk Leipzig van 1986 in het Lindenau-Museum in Altenburg. Enkele andere exposities vonden plaats in Leipzig: 1997 in het Museum der bildende Künste (kunstprijs van de Leipziger Volkszeitung) en 2000 in de Galerie für Zeitgenössische Kunst; Wolfsburg: 2006 in het Kunstmuseum Wolfsburg (retrospectieve tentoonstelling); New York: 2007 in het Metropolitan Museum of Art (expositie para).

Hij vertegenwoordigde Duitsland in 2001 tijdens de Biënnale van Venetië en nam in 2004 deel aan de Biënnale van São Paulo. Het werk van Rauch bevindt zich in Duitsland onder andere in de kunstcollectie van het Neues Museum Nürnberg in Neurenberg.

 Neo Rauch (Leipzig, 1960) staat bekend om zijn raadselachtige, ogenschijnlijk verhalende schilderijen. Mensen zijn met iets onbestemds in de weer, ze lijken niet helemaal te passen in de omgeving. Rauch ontwikkelde een hoogstpersoonlijke stijl, een mix van realisme, surrealistisch aandoende abstractie en invloeden uit popart en strips. Herinneringen aan de DDR lijken de droomachtige composities te bevolken. “Mijn schilderijen hebben iets vitaals, als een dier, een levend ding”, zegt Rauch. “Je hoeft ze niet te begrijpen, alleen te voelen dat dit schepsel, in de hoogst mogelijke graad, vrede heeft met zichzelf.”. Na het publiekssucces van de Luc Tuymans-tentoonstelling, wil BOZAR het Belgische publiek nu kennis laten maken met deze Duitse gelijkgestemde artiest die gebruik maakt van een heel persoonlijke beeldentaal.