Byzantijnse kunst

De kunst van het Byzantijnse Rijk( 4e tot de 13e eeuw) stond in dienst van het Geloof. 

In de ruim duizend jaar dat deze kunstvorm zich ontwikkelde, laat het een samensmelting zien van Oud-Griekse en Romeinse kunst gecombineerd met oosterse invloeden

byzantijnse kunst

De Byzantijnen ontwikkelden een nieuw type kerk.

Uit een combinatie van de basilica en de centraalbouw ontstond de koepelbasilica.

De binnenruimte was zo ingedeeld dat het leek alsof ze een geheel vormden waarmee een enorm ruimtelijk effect werd geschapen

Byzantijnse kunst

De Byzantijnse kunst stond in dienst van het geloof en werd veel toegepast in de vroegchristelijke kerken met het aanbrengen van religieuze mozaïeken en later fresco's en iconen. Kunstenaars beeldden vooral vertellingen af uit het leven van Jezus.

De Byzantijnse kunstwerken moesten voldoen aan strenge regels.

De werken zijn in hoge mate symmetrisch en symbolisch en lijken statisch. 

Kenmerkend voor de Byzantijnse kunst is een strakke compositie en frontaliteit.

In de schilderkunst werd de persoonlijke inbreng van een kunstenaar niet gewaardeerd.

In het voormalige Oost-Romeinse rijk, met als hoofdstad Constantinopel, werd de strenge laat-romeinse stijl eeuwenlang voorgezet.

De beeldhouwkunst verdween vanwege de associatie met heidense goden.

Muurdecoraties werden bij voorkeur in kleurige mozaïeken uitgevoerd.

In de 5e eeuw was er nog weinig onderscheid tussen het oostelijke en westelijke rijk.

Daarna wordt het onderscheid in stijl duidelijker. De stijl van het oostelijke rijk wordt byzantijns genoemd. Kenmerkend voor de byzantijnse kunst is de strenge omlijnde vorm. De figuren werden langgerekt en frontaal afgebeeld, zonder omgeving. De ondergrond was meestal monochroom en soms met bladgoud uitgevoerd.

 

 

 

 

]

Maak jouw eigen website met JouwWeb